Fabrikant Good Price Stearinezuur CAS: 57-11-4

korte beschrijving:

Stearinezuur: (industriële kwaliteit) Octadecaanzuur, C18H36O2, wordt geproduceerd door hydrolyse van olie en wordt voornamelijk gebruikt bij de productie van stearaat.
Stearinezuur-829 Stearinezuur is een vast vetzuur dat wordt verkregen uit dierlijke en plantaardige vetten. De belangrijkste bestanddelen zijn stearinezuur (C18H36O2) en palmitinezuur (C16H32O2).
Dit product is wit of witachtig poeder of een kristallijn, hard blok. Het heeft een microstreepglans en fijne naaldvormige kristallen. Het heeft een lichte geur die lijkt op vet en is smaakloos. Dit product is oplosbaar in chloroform of diethylether, lost op in ethanol en is vrijwel onoplosbaar in water. Vriespunt: Het vriespunt (bijlage VI D) van dit product mag niet lager zijn dan 54 °C. Jodiumgetal: Het jodiumgetal van dit product (bijlage VI H) is niet hoger dan 4. Zuurgetal (bijlage VI H) van dit product ligt tussen 203 en 210. Stearaat reageert gemakkelijk met magnesium- en calciumionen tot magnesiumstearaat en calciumstearaat (wit neerslag).
Stearinezuur CAS 57-11-4
Productnaam: Stearinezuur

CAS: 57-11-4

Stuur ons een e-mail.

Productdetails

Productlabels

Synoniemen

ACIDUM STEARICUM 50;CETYLAZUUR;FEMA 3035;CARBOXYLZUUR C18;C18;C18:0 VETZUUR;hystrene5016;hystrene7018

Toepassingen van stearinezuur

Stearinezuur (industriële kwaliteit) Stearinezuur is een van de belangrijkste langeketenvetzuren die in oliën en vetten voorkomen. Het is aanwezig in dierlijke vetten, olie en sommige soorten plantaardige oliën, ook in de vorm van glyceriden. Deze oliën produceren na hydrolyse het stearinezuur.
Stearinezuur is een vetzuur dat wijdverspreid in de natuur voorkomt en de algemene chemische eigenschappen van carbonzuren bezit. Vrijwel alle soorten vet en olie bevatten een bepaalde hoeveelheid stearinezuur, waarbij het gehalte in dierlijke vetten relatief hoog is. Zo kan het gehalte in boter oplopen tot 24%, terwijl het gehalte in plantaardige olie relatief laag is, met 0,8% in theeolie en 6% in palmolie. In cacao kan het gehalte echter oplopen tot wel 34%.

Er zijn twee belangrijke methoden voor de industriële productie van stearinezuur, namelijk fractionering en compressie. Aan de gehydrogeneerde olie wordt een ontledingsmiddel toegevoegd, waarna hydrolyse plaatsvindt om het ruwe vetzuur te verkrijgen. Dit wordt vervolgens gewassen met water, gedestilleerd en gebleekt om het eindproduct te verkrijgen, waarbij glycerol als bijproduct ontstaat.
De meeste binnenlandse fabrikanten gebruiken dierlijk vet voor de productie. Sommige productieprocessen leiden tot onvolledige distillatie van vetzuren, wat tijdens de plasticverwerking en bij hoge temperaturen een onaangename geur kan veroorzaken. Hoewel deze geur niet giftig is, kan deze wel degelijk invloed hebben op de arbeidsomstandigheden en het milieu. De meeste geïmporteerde stearinezuur wordt gemaakt van plantaardige olie als grondstof, de productieprocessen zijn geavanceerder en het geproduceerde stearinezuur heeft stabiele eigenschappen, goede smerende werking en een minder sterke geur.
Stearinezuur wordt voornamelijk gebruikt voor de productie van stearaten zoals natriumstearaat, magnesiumstearaat, calciumstearaat, loodstearaat, aluminiumstearaat, cadmiumstearaat, ijzerstearaat en kaliumstearaat. Het natrium- of kaliumzout van stearinezuur is een bestanddeel van zeep. Hoewel natriumstearaat een minder reinigende werking heeft dan natriumpalmitaat, kan de aanwezigheid ervan de hardheid van zeep verhogen.
Boter wordt als grondstof gebruikt en vervolgens ontleed met zwavelzuur of onder druk. De vrije vetzuren worden eerst onder waterdruk (bij 30-40 °C) behandeld om palmitinezuur en oliezuur te verwijderen. Daarna worden ze opgelost in ethanol, waarna bariumacetaat of magnesiumacetaat wordt toegevoegd om stearaat te precipiteren. Vervolgens wordt verdund zwavelzuur toegevoegd om het vrije stearaat te verkrijgen. Dit wordt gefilterd en opnieuw gekristalliseerd in ethanol om zuiver stearinezuur te verkrijgen.