Fabrikant Goede Prijs Oxaalzuur CAS: 144-62-7

1. Oxaalzuur kan voornamelijk worden gebruikt als reductiemiddel en bleekmiddel, als beitsmiddel voor de verf- en drukindustrie, en ook voor het raffineren van zeldzame metalen, de synthese van verschillende oxalaat-esteramiden, oxalaat en gras, enz.

2. Gebruikt als analytisch reagens.

3. Gebruikt als laboratoriumreagens, chromatografie-analysereagens, kleurstofintermediair en standaardmateriaal.

4. Oxaalzuur wordt voornamelijk gebruikt voor de productie van geneesmiddelen zoals antibiotica en borneol, en als oplosmiddel voor de extractie van zeldzame metalen, reductiemiddelen, kleurstoffen en looistoffen. Daarnaast kan oxaalzuur ook worden gebruikt voor de synthese van verschillende soorten oxalaatesters, oxalaten en oxamiden, waarbij di-ethyloxalaat, natriumoxalaat en calciumoxalaat de grootste opbrengst hebben. Oxalaat kan ook worden gebruikt voor de productie van kobalt-molybdeen-aluminakatalysatoren, het reinigen van metaal en marmer, en het bleken van textiel.

Landbouwgebruik:Oxaalzuur (COOH)2, ook wel ethaandizuur genoemd, is een witte, kristallijne vaste stof die licht oplosbaar is in water. Het is een natuurlijk voorkomende, sterk geoxideerde organische verbinding met een aanzienlijke chelerende werking. Het is sterk zuur en giftig en wordt geproduceerd door veel planten, zoals veldzuring (zuurhout), rabarberbladeren, eucalyptusschors en veel plantenwortels. In plantencellen en -weefsels hoopt oxaalzuur zich op als natrium-, kalium- of calciumoxalaat, waarvan het laatste voorkomt als kristallen. Zouten van oxaalzuur komen vervolgens in het lichaam van dieren en mensen terecht en veroorzaken pathologische aandoeningen, afhankelijk van de geconsumeerde hoeveelheid. Veel soorten schimmels, zoals Aspergillus, Penicillium, Mucor, evenals sommige korstmossen en slijmzwammen, produceren calciumoxalaatkristallen. Na de dood van deze micro-organismen, planten en dieren, komen de zouten vrij in de bodem, wat een zekere mate van toxiciteit veroorzaakt. Oxalaatafbrekende microben, Oxalobacter formigenes genaamd, verminderen echter de oxalaatopname bij dieren en mensen.

Oxaalzuur is het eerste in een reeks dicarbonzuren. Het wordt gebruikt (a) als bleekmiddel voor vlekken zoals roest of inkt, (b) in de textiel- en leerproductie, en (c) als monoglyceryloxalaat bij de productie van allylalcohol en mierenzuur.