Fabrikant Good Price Oxaalzuur CAS: 144-62-7

1. Oxaalzuur kan hoofdzakelijk worden gebruikt als reductiemiddel en bleekmiddel, als beitsmiddel voor de verf- en drukkerij-industrie, en ook bij de raffinage van edelmetalen, de synthese van diverse oxalaatesteramiden, oxalaten en grassen, enz.

2. Gebruikt als analytisch reagens.

3. Gebruikt als laboratoriumreagentia, chromatografie-analysereagentia, kleurstofintermediaten en standaardmateriaal.

4. Oxaalzuur wordt voornamelijk gebruikt voor de productie van geneesmiddelen zoals antibiotica en borneol, en als oplosmiddel voor de extractie van zeldzame metalen, reductiemiddel, kleurstof, looimiddel, enz. Daarnaast kan oxaalzuur ook worden gebruikt voor de synthese van verschillende soorten oxalaatesters, oxalaten en oxamiden, waarbij diëthyloxalaat, natriumoxalaat en calciumoxalaat de hoogste opbrengst opleveren. Oxalaat kan ook worden gebruikt voor de productie van kobalt-molybdeen-aluminiumoxidekatalysatoren, het reinigen van metaal en marmer, en het bleken van textiel.

Agrarisch gebruik:Oxaalzuur, (COOH)₂, ook wel ethaandizuur genoemd, is een witte, kristallijne vaste stof die licht oplosbaar is in water. Het is een van nature voorkomende, sterk geoxideerde organische verbinding met een aanzienlijke chelerende werking. Het is sterk zuur en giftig en wordt geproduceerd door veel planten, zoals zuring (zuurhout), de bladeren van rabarber, de bast van eucalyptus en veel plantenwortels. In plantencellen en -weefsels hoopt oxaalzuur zich op als natrium-, kalium- of calciumoxalaat, waarbij de laatste voorkomt als kristallen. Zouten van oxaalzuur komen vervolgens in het lichaam van dieren en mensen terecht en veroorzaken pathologische aandoeningen, afhankelijk van de ingenomen hoeveelheid. Veel schimmelsoorten, zoals Aspergillus, Penicillium en Mucor, evenals sommige korstmossen en slijmzwammen, produceren calciumoxalaatkristallen. Na de dood van deze micro-organismen, planten en dieren komen de zouten vrij in de bodem en veroorzaken ze een zekere mate van toxiciteit. Oxalaat-afbrekende microben, genaamd Oxalobacter formigenes, verminderen echter de oxalaatopname bij dieren en mensen.

Oxaalzuur is de eerste in een reeks dicarbonzuren. Het wordt gebruikt (a) als bleekmiddel voor vlekken zoals roest of inkt, (b) in de textiel- en leerproductie, en (c) als monoglyceryl oxalaat bij de productie van allylalcohol en mierenzuur.